بعد از 9 سال سفر به سرتاسر جهان من چیزهای زیادی درباره امنیت در سفر یاد گرفته ام. حالا بهترین نکات درباره امنیت در سفر را با هم می خوانیم تا در سفر های خود دردسر و مشکلی نداشته باشید.
هیچ چیزی سریعتر از یک دزدی نمی تواند خاطرات یک ماجراجویی و سفر را نابود کند.
یک بار در پاناما چند خانم در حالی که حواس من را پرت کرده بودند در حال دزدیدن لپ تاپ از کوله پشتی من بودند. خشوبختانه اتفاقی افتاد و باعث شد من لپ تاپم را از دست ندهم. در مکزیک هم یک جیب بر آیفونم را در خیابان دزدید. البته من آن را هم پس گرفتم. من پشت سرش مثل دیوانه ها می دویدم و یک بطری مشروب را تکان می دادم.
حتما لازم نیست به سرتاسر جهان سفر کنید تا همچین خاطرات بدی داشته باشید. یکبار هم وقتی در ساحل میامی بودم و حواسم به دور و برم نبود دوربینم دزدیده شد. بعد از این همه سال سفر من دیگر به راننده تاکسی های نامرد و تور لیدر های دورو و دزدی های مختلف و پیشنهاد های کمک غیر واقعی عادت کرده ام.
بیشتر کشورهای جهان برای مسافر ها و توریست ها جای امنی هستند. من نمی خواهم که شما را بترسانم اما عاقلانه است که برای این شرایط آماده باشید و امنیت در سفر را دست کم نگیرید.
با این مقدمه، برویم بهترین نکاتی که من برای حفظ امنیت در سفر به ذهنم رسیده را با هم بخوانیم تا احتمال به وقوع پیوستن اتفاقات ناخوشایند برای شما به حداقل برسد.
- شیوه های کلاهبرداری تکراری را بدانید.
هر کجای جهان که بروید همیشه افرادی در آنجا پیدا می کنید که می خواهند پول شما را از چنگتان در بیاورند. اگر خوش شانس باشید خیلی راحت آنها را شناسایی می کنید اما بسیاری از آنها خیلی حرفه ای و هنرمندانه عمل می کنند.
همه فکر می کنند که بسیار با هوش تر از آن هستند که کسی سرشان کلاه بگذارد اما بالاخره ممکن است این اتفاق بیافتد.
مقالات مرتببط با مرسوم ترین شیوه های کلاهبرداری در سفر را بخوانید. بعد هم در گوگل سرچ کنید و تحقیقات بیشتر و عمیق تری انجام دهید تا بفهمید که بدترین کلاهبرداری هایی که در مقصدتان می تواند برایتان اتفاق بیافتد چه چیزهایی هستند.
برای مثال کلاهبرداری معروف خرید شیر بچه در کوبا، تاکسی متر های خراب در کاستاریکا و همینطور حلقه ی طلایی بدل در پاریس بسیار مشهور هستند. هر کشوری همچین کلاهبرداری های معروفی دارد که باید به آن ها توجه کرد.
پیشگیری بهتر از درمان است و تحقیق درباره همچین چیزی می تواند به شما کمک کند تا افرادی نتوانند هزاران دلار را از چنگ شما در بیاورند. ( که این اتفاق می تواند کل سفر شما را نابود کند)
- اطلاعات مهم و ضروری را یادداشت کنید.
اگر در طول سفر اتفاق بدی بیافتد، احتمالا شما زمان ندارید که که شماره ی پلیس محلی یا اورژانس را سرچ کنید یا محل سفارت کشور خودتان را پیدا کنید. همچنین شما ممکن است به اندازه ای ترسیده و مضطرب باشید که نتوانید به خوبی فکر کنید.
خودتان را در چنین موقعیتی قرار ندهید. به جای آن یک برنامه ی اضطراری برای زمانی که اتفاق بدی افتاد داشته باشید و این اطلاعات را از قبل ذخیره کنید. می توانید آنها را جایی در گوشی موبایل خودتان ذخیره کنید. ( من از برنامه evernote استفاده می کنم.)
همچنین پیشنهاد می کنم که آنها را روی یک برگه یا کارت کوچک هم یادداشت کنید و برای حفاظت در برابر رطوبت، آن را با ورق لمینیت بپوشانید و در کیف پول یا کیف دستی خودتان قرار دهید.
در این صورت اگر اتفاق خاصی هم بیافتد شما همیشه می دانید که با چعه کسی باید تماس بگیرید یا کجا باید بروید.
- سایت The State Department را چک کنید.
دپارتمان ایالتی آمریکا یک صفحه در اینترنت دارد که در آن لیستی از همه کشورهای جهان و سختی ها و تهدیدهای سفر به آنها قرار دارد.
البته باید به این نکته توجه کنید که وظیفه دپارتمان ایالتی این است که به شما درباره هر چیزی که می تواند مشکل ساز باشد اخطار دهد که بعضی وقت ها با چیز هایی که احتمالا برای شما مشکل ساز می شوند کمی تفاوت دارد.
این یعنی که کار آنها فقط این است که به شما اخطار داده و هشیارتان کنند و فقط اطلاعات سطحی به شما می دهند.
اما گشتن و تحقیق درباره خطرات سفر یک دید کلی نسبت به اتفاقاتی که در کشور مقصدتان می افتد به شما می دهد و حتی ممکن است درباره خطرات رفتن به بعضی قسمت های آن به شما اطلاعاتی بدهد.
برای مثال اینکه فقط بعضی از قسمت های تایلند یا مکزیک امن نیستند و مشکلاتی دارند، دلیل نمی شود که به طور کلی از سفر به این کشور ها خودداری کنید.
- از اشیای قیمتی خود به طور کامل محافظت کنید.
این را به خاطر داشته باشید که سفر کردن با هر چیزی که بسیار قیمتی باشد فکر بسیار بدی است و سبب کاهش امنیت در سفر می شود. همیشه چیزی وجود دارد که اگر دزدیده شود شما پول خرید دوباره آن را ندارید. مثلا من همیشه با همه وسایل دوربین گران قیمتم سفر می کنم.
شما باید شانس راحت دزدیده شدن وسایلتان را به حداقل برسانید.
اول از همه باید بدانید که اکثر کوله پشتی های سفری امنیت کافی را ندارند. اگر زیپ کیف خود را ببندید یا حتی آن را قفل کنید و کنارش بخوابید اصلا بعید نیست که وقتی بیدار شوید به جای کیفتان جای خالی آن را کنار خود ببینید.
جنس اکثر کیف ها جوری است که اگر کسی بخواهد می تواند به راحتی آنها را پاره کند مگر اینکه پارچه آن ضد پارگی باشد. بیشتر زیپ ها هم با کمی فشار با یک جسم سفت مثل خودکار باز میشوند.
همیشه مراقب وسایل قیمتی خودتان باشید و جوری چشمتان به آنها باشد که کسی نتواند بدون اینکه شما بفهمید آنها را بدزدد. من در ایستگاه های قطار و اتوبوس که دزدهای زیادی در آنجا هستند، از کوله پشتی خودم به عنوان بالش استفاده می کنم و بعضی وقت ها هم با یک کابل نازک آن را به یک صندلی می بندم.
همچنین از محل اقامت خودتان درباره اتاق های امن و قفل ها و گاوصندوق شخصی بپرسید و وسایل قیمتی خود را در آن قرار دهید.
- بیمه سفر بگیرید.
شما هیچ وقت فکر نمی کنید که به بیمه سفر نیازی داشته باشید تا وقتی که این اتفاق بیافتد. اگر در سفر خیلی نگران امنیت خودتان و وسایلتان هستید با یک بیمه خوب خیالتان تا حدودی راحت می شود.
مردم همیشه می پرسند که آیا سفر با یک لپتاپ و یک دوربین گران قیمت من را نگران نمی کند؟ چرا می کرد اما تا قبل از اینکه آنها را بیمه کنم. حالا دیگر خیالم راحت است و نگران نیستم. اگر وسایلم دزدیده شوند یکی دیگر جای آنها را می گیرد.
هر کسی در هنگام سفر باید یک بیمه سلامت و یک بیمه وسایل داشته باشد. چرا؟ چون اتفاقات مسخره ای می افتند و فرقی هم نمی کند که شما چقدر مراقب باشید.
پیشنهاد من برای سفر های کوتاه مدت ( کمترر از 6 ماه)، بیمه World Nomads است. خرید آنلاین آن هم بسیار راحت است. فقط حواستان باشد که آنها محدودیتی 500 دلاری برای هر محصولی دارند. پس آنها کل هزینه یک دوربین 3000 دلاری را پرداخت نمی کنند. اما اگر سفر بلند مدتی را در پیش دارید، انتخاب های دیگری هم وجود دارد. مانند ترکیب بیمه IMG global برای بیمه سلامت و TCP Photography Insurance برای بیمه دوربین و کامپیوتر.
- از مردم محلی بخواهید که شما را راهنمایی کنند.
اگر می خواهید بدانید که کدام محله ها امن هستند و کدامشان برای اقامت مناسب نیستند می توانید از ساکنان محلی منطقه سوال کنید.
اکثرا مردم محلی آدم های مهربانی هستند و به شما درباره محله هایی که امن نیستند هشدار می دهند. از سوی دیگر اگر از یک فرد محلی کمک می خواهید باید احتمال دیگری را هم در نظر بگیرید. اینکه آنها می خواهند کمک کنند اما از حرفی که می زنند مطمئن نیستند. یا حتی بدتر. شاید بخواهند شما را فریب دهند و به شما دروغ بگویند. راننده تاکسی ها در این قضیه دو نوع هستند. بعضی از آنها منبعی عالی برای دریافت اطلاعات مفید هستند و بعضی از آنها هم آنقدر بد هستند که واقعا ممکن است بخواهند شما و امنیت در سفر شما را به مشکل بیاندازند.
من به این نتیجه رسیده ام که پذیرش هتل ها منابع محلی بسیار مناسبی برای دریافت اطلاعات هستند. خجالت نکشید و از آنها بپرسید که به کدام قسمت های شهر نباید سفر کنید، کجا رستوران خوب پیدا کنید و کرایه تاکسی ها در مسیرهای مختلف چقدر است!
- برنامه سفر خود را به دوستان و آشنایان خود ایمیل کنید.
مطمئن باشید که به جز خودتان فرد دیگری هم می داند که شما کی به کجا می روید. بهترین راه این است که برنامه سفر خود را به تعدادی از اعضای خانواده خود بفرستید و مطمئن شوید که به دستشان رسیده است. اینکه احتمال دهید که به دستشان رسیده کافی نیست. باید مطمئن شوید. اگر هم توانستید مرحله به مرحله آن را با آنها چک کنید.
من قبل از اینکه به سفر بروم مطمئن می شوم که پدر و مادرم می دانند کجا می روم، چه برنامه هایی دارم و چه زمانی بر میگردم. در این صورت اگر تا چند روز بعد از زمانی که قرار بود برگردم خبری از من نشد، آنها می توانند مسئولین مربوطه یا سفارت را مطلع کنند.
- خیلی از خودتان برای غریبه ها تعریف نکنید.
اگر می خواهید که برنامه سفرتان عمومی تر باشد می توانید آن را در فیسبوک پست کنید. فقط حواستان باشد که این برنامه ای از تک تک برنامه ها و حرکات شماست. یعنی دقیقا همان چیزی که یک آدم با ذهن مریض می خواهد بداند و توسط آن امنیت در سفر شما را به خطر بیاندازد.
من همچنین اصلا پیشنهاد نمی کنم که جزییاتی درباره برنامه های سفر یا محل اقامت خودتان را با افرادی که تازه آنها را دیده اید به اشتراک بگذارید. برای مثال اگر یک مغازه دار محلی از شما پرسید که کجا اقامت دارید جواب او را ندهید.
اگر کسی باز هم پرسید، به جای اینکه عصبی شوید، جوری وانمود کنید که حتی محله ای که در آن اقامت دارید را هم نمی شناسید چه برسد به نام هتل. یا اینکه می توانید دروغ بگویید و نام هتلی که واقعا در آن هستید را نگویید.
بعضی وقت ها مردم از شما می پرسند که آیا اولین بار است که به شهر یا کشور انها سفر می کنید یا خیر. اگر هنوز به آنها اعتماد ندارید می توانید وانمود کنید که اولین سفرتان نیست. زیرا اینکه بدانند شما تازه وارد هستید نشانه ای برای این است که سر شما را کلاه بگذارند.
وقتی در یک مکان غریبه حس بدی دارید، دروغ های مصلحتی کوچک مشکلی ندارند.
- حواستان به لباس پوشیدنتان باشد.
وقتی سفر می کنید، پوشیدن لباس هایی که مشخص است که برای توریست ها است می تواند شما را به یک هدف برای کلاهبرداران و دزدها تبدیل کند. هر چقدر کمتر مشخص باشد که توریست هستید کمتر توجه آدم های بد را به خودتان جلب می کنید و از این طریق امنیت در سفر افزایش می یابد.
پوشیدن لباس های درست نشانه احترام است. بیشتر کشور های اسلامی شروط خاص و الزامی برای لباس پوشیدن دارند. بقیه کشور ها هم قوانین خاصی دارند که باید رعایت کنید. برای مثال راه رفتن در خیابان های بارسلونا با لباسی که باعث آشکار شدن سینه ها باشد هم برای مردان هم برای خانم ها ممنوع است.
اما می توانید در مقابل قانون بایستید و با لباسی که می پوشید به مردم محلی توهین کنید و مردم را در مقابل خودتان قرار دهید. رعایت نکردن فرهنگ لباس پوشیدن محلی مکان های مختلف بسیار متکبرانه و از روی نادانی است. در کشورهایی که پیرو آداب و رسوم خاصی هستند بهتر است که شما هم کمی مانند آنها لباس بپوشید. البته که به عنوان یک فرد خارجی باز هم شناخته می شوید اما بهتر از آنهایی هستید که آداب و سنت های محلی را زیر پا می گذارند.
می توانیدر در ویکی پدیا قوانین لبای پوشیدن کشور های مختلف را سرچ کنید و نهایتا به چیزی برسید که بتوانید به آن اعتماد کنید.
- برای امنیت بیشتر خود پول خرج کنید.
اگر شما هم مثل من به عنوان یک مسافر کم خرج سفر می کنید شاید دوست داشته باشید که با خرج کمتر برای محل اقامت و پرواز و کار های روزمره پول بیشتری برای خودتان ذخیره کنید.
اما باید توجه داشته باشید که این کار همیشه امن ترین راه برای مسافرت نیست.
هتل های سر راهی بسیار ارزان امنیت بالایی ندارند. من در بعضی از آنها که حتی درشان هم قفل نداشت اقامت داشته ام ولی حس بی خانمان ها را داشتم و حس میکردم که آنجا سرپناهی برای افراد معتاد است.
پرواز های ارزان تر هم معمولا نصف شب به مقصد می رسند که اصلا زمان مناسبی برای تاکسی گرفتن در یک شهر غریب و ناامن نیست و اصلا بعید نیست که راننده تاکسی شما را بدزدد.
بعضی اوقات کاملا ارزش دارد که کمی پول بیشتر برای یک هتل بهتر، پرواز مناسب تر، تاکسی قابل اعتمادتر یا تور بهتر پرداخت کرد اما امنیت بهتر و بیشنری داشت.
- کیف خود را سفت بچسبید.
یبشتر دزدی هایی که بعد از آن دزد به سرعت می دود و فرار می کند به دلیل این است که به راحتی می تواند این کار را انجام دهد و زمان کافی برای فرار کردن دارد. بنابراین در وهله اول هر چیزی که باعث کاهش سرعت او باشد می تواند مانع از دزدی او شود.
اگر کیف شما تمام مدت به یک چیز محکم بسته شده باشد و شما این کار را خیلی واضح انجام دهید، دزدها دزدیدن از شما را کار ریسکی می دانند و تنهایتان می گذارند.
یک راه ساده و موثر برای این کار داشتن یک قلاب مخصوص کوهنوردی است. حتی یک بند معمولی که دور پا یا صندلی شما بسته شده باشد.
نیازی نیست که همیشه با یک سیم فلزی یا قفل بسته شده باشد فقط کافی است که به چیزی بسته شود که دزدیدن و فرار کردن با آن را سخت کند.
- اصول اولیه دفاع شخصی را یاد بگیرید.
نیازی نیست که کمربند مشکی داشته باشید اما شرکت در کلاس های دفاع شخصی می تواند برای امنیت خودتان مهم باشد. بعضی از ورزش های خوب و مناسب برای استفاده در خیابان کراو ماگا و موی تای هستند.
بعد، یاد بگیرید که چه زمانی از آنها استفاده کنید. فقط چون می توانید کسی را کتک بزنید دلیل نمی شود که در هر شرایطی این کار را بکنید. Sam Harris می گوید:
" هر کاری که می توانید برای جلوگیری از درگیری فیزیکی انجام دهید. اما وقتی که جواب نداد، با هدف فرار به صورت انفجاری حمله کنید."
یکی از راه های جلوگیری از درگیری فیزیکی تسلیم شدن است. اگر کسی با تفنگ یا چاقو جلوی شما را گرفت و موبایلتان را خواست، آن را به او بدهید و سپس فرار کنید .
تنها در صورتی از خشونت استفاده کنید که زندگی تان در خطر است و راه دیگری هم ندارید.
اگر بیشتر از اینها به فکر دفاع از خودتان هستید یکی از خودکار هایی که به چاقو تبدیل می شوند بخرید. من معمولا یکی از آنها را همراه خودم دارم.
- آگاهی و هشیاری درباره شرایط
آیا می دانستید که بیشتر ارتباط بشر با همدیگر مبنی بر زبان بدن است؟ حس اعتماد به نفس داشتن می تواند شما را از تبدیل شدن به یک هدف برای افراد سودجو دور کند.
سر خود را بالا بگیرید و حواستان به محیط اطرافتان باشد. وقتی که با اعتماد به نفس باشید افراد سودجو می توانند این را از چشم ها و حرکات بدن شما بفهمند. سعی کنید برای بالا بردن امنیت در سفر این ویژگی ها را در خود تقویت کنید.
اکثر افراد سودجو به دنبال قربانی هستند که بتوانند راحتتر به او حمله کنند.
در بیشتر کشور ها، برقراری ارتباط چشمی با کسانی که میخواهند به شما حمله کنند باعث می شود که آنها بفهمند که شما مواظبششان هستید و برنامه آنها را می دانید پس کاری نمی کنند. اما ممکن است در بعضی کشورها هم ارتباط چشمی باعث ایجاد مشکل شود.
در کل شما باید حواستان باشد که چه افرادی در اطراف شما هستند. با هدف راه بروید و سعی کنید مضطرب یا نگران به نظر نرسید. اما من همچنان از چشم تو چشم شدن با غریبه ها خودداری می کنم.
- به بانک خود بگویید که به کدام کشور می روید.
تصور کنید که دردسر همه اقدامات کافی برای داشتن امنیت در سفر را به جان بخرید اما چون بانک شما فکر می کند که شما دزد هستید همه ی کارت های شما را مسدود کند و سفرتان را خراب.
اگر این اتفاق بیافتد و شما خوش شانس باشید، چند سوال امنیتی از شما پرسیده می شود تا هویت شما مشخص شود. اما اگر خوش شانس نباشید، شما یک اخطاریه از بانک قسمت حفظ امنیت بانک دریافت می کنید که می گوید با کارت شما فعالیت های غیر قانونی صورت گرفته و تا زمان حل این مشکل کارت شما مسدود می باشد. که حل این مشکل هم حداقل چند روزی طول می کشد.
راه حل این مشکل ساده است. بیشتر سرویس های بانکی این قابلیت را دارند که شما آنها را از سفرهایتان مطلع کنید. حتما چند روز قبل از ترک کشور از آن استفاده کنید و اگر برنامه سفرتان تغییر کرد دوباره بانک را در جریان بگذارید.
همچنین من پیشنهاد می کنم که در ATM فرودگاه مقصد از کارت اعتباری خود استفاده کنید تا بانک متوجه شود که شما سفر کرده اید.
- مقداری پول برای روز مبادا ذخیره کنید.
با اینکه بهتر است که همه کاری برای جلوگیری از وقوع اتفاقات ناگوار انجام دهید اما کار هوشمندانه ای است که تصور کنید بدترین اتفاق می افتد و خودتان را برای آن آماده کنید. این دلیلی برای ذخیره کردن مقداری پول و نگه داشتن آن در جایی امن است.
بعضی از مکان های مورد علاقه من برای پنهان کردن پول:
- جیب مخفی دوخته شده در شلوار
- در قسمت عقبی کوله پشتی
- مخفی کردن آن در جای خالی رژ لب
- داخل یک جای مخفی (مثل برس و کمربند)
چقدر پول اضطراری نگه دارید؟ انتخابش با خودتان است اما من معمولا 200 دلار را در دو جای مختلف مخفی میکنم. یکسری را در لباس های خودم و بقیه را هم در کیفم. یک کارت اعتباری مخفی هم برای افزایش امنیت در سفر ایده بدی نیست.
خب اگر اوضاع خیلی وخیم شد و همه پولتان از دست رفت چی؟ باید به یکی از اعضای خانواده یا یک دوست زنگ بزنید تا پولی که قبل از سفر پیش آنها گذاشته بودید را با Western Union یا Moneygram برایتان بفرستند.
امیدوارم که این اتفاقات هیچوقت نییفتند اما در بعضی مواقع نمی شود از وقوع آنها جلوگیری کرد و بهتر است قبل از اینکه زیادی خوش بین باشید تکنیک های داشتن امنیت در سفر را یاد بگیرید.
- نکات ایمنی آب و غذا
بعد از بیشتر از 7 سال سفر به حدود 50 کشور مختلف و خوردن همه غذاهای عجیب و غریب، من فقط چند بار به خاطر خوردن غذای آلوده مسموم شدم.
در سفر از غذا خوردن نترسید! در حقیقت، خوردن غذا های جدید و عجیب و غریب برای بسیاری از افراد جهان جزو بهترین قسمت های سفرشان است.
دوست من Jodi که عاشق غذاست این نکات را پیشنهاد می کند:
- در مکان های شلوغ که صف زیادی دارند غذا بخورید.
- اگر می توانید مراحل آماده شدن غذای خود را مشاهده کنید.
- از برگه های ترجمه شده برای فهماندن حساسیت خود به آشپزها استفاده کنید.
- غذایی که کامل پخته شده باشد معمولا سالم ترین است.
- برای جلوگیری از ورود باکتری به بدن، فقط میوه هایی که می شود پوست کند را بخورید.
من همچنین پیشنهاد می کنم که از آب معدنی و فیلتر شده استفاده کنید. آب بیشتر شهر های مدرن و صنعتی جهان قابل آشامیدن است اما بیرون از آنها معمولا اینگونه نیست. بیماری و مسمومیت می تواند امنیت در سفر را با مشکلاتی روبرو کند.
البته که شما می توانید هر جایی که می روید یکی شیشه آب بخرید اما اسرافی که در مصرف پلاستیک می کنید آسیبی جدی به محیط زیست می زند. پس چرا یک شیشه آب فیلتر دار نخرید و چندین سال از آن استفاده نکنید؟
این شیشه ها هم خرجی ندارند و هم محیط زیست را حفظ می کنند.
- از ATM ها هوشمندانه استفاده کنید.
ممکن است شنیده باشید که می گویند وقتی می خواهید در ATM رمزتان را وارد کنید دست خود را بپوشانید. این توصیه بسیار مهم و خوبی است. هم برای افرادی که از پشت شما می خواهند رمزتان را ببینند و هم برای دوربین هایی که می خواهند رمز شما را ضبط کنند.
همیشه قبل از استفاده از ATM نگاهی از نزدیک به آنها بیاندازید. جای کارت آن را کمی بالا بیاورید. آیا نشانه هایی از خرابی در آن دیده می شود؟ اگر اینگونه است به داخل بانک بروید و از یک نفر بخواهید که آن را چک کند. ( و بعد صرف نظر از هر اتفاقی که می افتد، از یک ATM دیگر استفاده کنید.)
یک فاکتور مهم دیگر این است که در هنگام استفاده شما از ATM مردم دیگر کجا هستند. آیا کسی می تواند از روی شانه شما ببیند که چکار می کنید؟ آیا آنقدر نزدیک هستند که بتوانند سریع پول را بگیرند و فرار کنند؟
اگر اینگونه است از یک ATM دیگر استفاده کنید. امنیت بیشتر بهتر از ناراحتی است. در ضمن هیچ وقت اجازه ندهید کسی در انجام کار با ATM به شما کمک کند.
- از جیب پشت خود استفاده نکنید.
جیب پشت شما اولین جایی است که هر جیب بری نگاه می کند و به جز قرار دادن یک تله موش آماده در آن، تنها راه کنار آمدن با خطرات داشتن جیب پشت استفاده نکردن از آن است.
اگر هم عادت دارید که پولتان را در جیب پشت خود می گذارید و نمی توانید این عادت را ترک کنید، همین الان نخ و سوزن بردارید و آن را ببندید تا امنیت در سفر را برای خود تامین کنید.
دزدیدن از جیب های جلوی شما بسیار سخت تر از جیب پشت است.
اما اگر واقعا نگران هستید و می خواهید به شهری سفر کنید که به جیب بری مشهور است شما می توانید یک کمربند نگهدارنده پول ببندید. من اصلا طرفدارش نیستم اما بعضی ها را دیدم که با بستن آن خیالشان راحت می شود.
- دسته جمعی سفر کنید.
هر چه افراد بیشتری دور و برتان باشند چشم های بیشتری برای مراقبت از وسایل ارزشمند و همینطور پاهای بیشتری برای دنبال دزد دویدن وجود دارد.
در گروه بودن باعث می شود که افراد سودجو نتوانند هیچ کدام از نقشه هایشان را عملی کنند و باعث می شود که نسبت به سفر انفرادی امنیت بیشتری در یک کشور خارجی و غریبه داشته بشاید.
اگر به صورت انفرادی سفر می کنید حتما دوستان جدیدی پیدا کنید و با هم دیگر گردش کنید.
اقامت در هتل های سرراهی راه بسیار خوبی برای پیدا کردن دوست های جدید است. ممکن است یک مسافر تنهای دیگر پیدا کنید که دقیقا بخواهد کارهایی را انجام دهد که شما می خواهید.
اما من همیشه دوست دارم این را تاکید کنم که زود به افراد جدید اعتماد نکنید. کلاهبردارانی وجود دارند که خودشان را به شکل یک مسافر در می اورند تا از افرادی که به دنبال دوست می گردند سودجویی کنند.
لوازم گران قیمت و مهم خود را با کسی که به تازگی با او آشنا شده اید تنها نگذارید. فرقی نمی کند که چقدر با هم صمیمی هستید.
- جعبه کمک های اولیه به همراه داشته باشید.
مهم نیست که شما چقدر مراقب باشید. وقتی سفر دور و درازی در پیش دارید با مصدومیت هایی هم مواجه می شوید. به همین خاطر است که سفر با یک جعبه کمک های اولیه ساده همیشه ایده خوب و عاقلانه ای است.
نیازی نیست که سوزن یا چاقوی جراحی باخودتان بردارید اما همراه داشتن نیاز های اولیه برای پانسمان کردن بریدگی و سوختگی، آسپیرین و قرص های دل درد می توانند در صورت نیاز شما و همراهانتان به آنها کارساز باشند.
من ترجیح می دهم که یک جعبه کمک های اولیه مسافرتی به اضافه موارد زیر را حمل کنم:
- یک کرم ضد آفتاب
- نمک تصفیه شده
- قرص آنتی هیستامین
- یک قیچی کوچک
- قرص مسکن اضافه
- پتوی بادی برای شرایط اضطراری
- وازلین ( برای جلوگیری از تاول زدن)
- هشیار بمانید.
مست کردن یا زیاد مواد کشیدن در هنگام سفر کار بسیار ریسکی است. اگر شما هوشیار نباشید انگار در زمان حال وجود ندارید و هر اتفاقی می تواند برایتان بیافتد.
من نمی گویم که عشق و حال نکنید. من خودم سال هاست این کار را می کنم. فقط این کار را با مسئولیت انجام دهید. بفهمید که چقدر مینوشید یا مصرف می کنید و مطمئن باشید که کنترل اوضاع را در دست دارید.
مواد مخدر های سنگین بسیار خطرناک تر هستند. شما ممکن است سر و کارتان با پلیس بیافتد که احتمالا به اندازه پلیس های محل زندگی خودتان بخشنده یا قانون شکن نیستند. به این قضیه که از چه کسی مواد را خریداری کرده اید هم اشاره نکنید.
همچنین اگر شما تا صبح در پارتی های شبانه شرکت کردید حواستان باشد که ممکن است مشکلاتی برایتان پیش بیاید که در کشور خودتان با آنها مواجه نشده بودید.
اکثر کشور هایی که معمولا امن هستند ( مخصوصا آنهایی که پر توریست هستند)، شب ها جای خیلی امنی به نظر نمی رسند و اگر شما مست باشید و در حال پرسه زدن در خیابان ها باشید به یک هدف بسیار راحت برای آدم بد های داستان تبدیل می شوید.
- به غرایز و احساسات خود اعتماد کنید.
این مورد بسیار مهم است و اکثرا هم نادیده گرفته می شود.
شما یک شبکه امنیتی و حفاظتی هستید که راه می رود. چیزهایی که بدن شما می بیند یا می شنود بسیار بیشتر از چیزهایی هستند که فکرش را می کنید. اسمش را بگذارید " حس عنکبوتی". قابلیت احساس خطر.
بدن شما می تواند نشانه های خطر را قبل از مغزتان حس کند.
به همین خاطر است نباید هیچوقت احساسات درونی را نادیده گرفت. اگر حس راحتی ندارید و دلیلش را هم نمی دانید، نمی خواهد اسن آن را یک ترس غیر منطقی بگذارید. صبر کنید و نگاه دقیق تری به آن داشته باشید. می توانید بفهمید مشکل از کجاست؟
بسیار ساده است که غرایز خودتان را "احمقانه" بخوانید. اما هیچوقت اینطوری با آنها برخورد نکنید. همین احساسات درونی است که برای میلیون ها سال انسان ها را امن نگه داشته است.
- سفر امن برای خانم ها و آقایان
همه ی توصیه های بالا هم برای خانم ها بود و هم آقایان و من فکر نمی کنم توانایی داشتن یک سفر امن ربطی به جنسیت داشته باشد.
متاسفانه خانم ها در همه جا قربانی خشونت هستند. حتی اینجا در آمریکا و کانادا. مسافرت این خطر را افزایش نمی دهد بلکه فقط مکان آن را تغییر می دهد.
خانم هایی که نگران اند که مورد آزار و اذیت قرار بگیرند احتمالا ترجیح می دهند که به صورت گروهی به یک بازار محلی یا کلاب شبانه بروند نه تنها. مخصوصا اگر آن منطقه برای این کارها شناخته شده باشد.
من حتی خانم هایی را می شناسم که برای راحتی بیشتر و داشتن امنیت در سفر خودشان در سفر با خود سوت و یا نگه دارنده لاستیکی در حمل می کنند.
اما مردها هم برای خودشان نگرانی هایی دارند که باید مراقب آنها باشند. مانند شرکت در یک دعوای فیزیکی که لزومی به انجام آن نیست یا مورد سودجویی قرار گرفتن توسط یک زن زیبا.
داشتن امنیت در سفر یعنی هشیار بودن در خیابان ها و آماده بودن برای اتفاقات غیر منتظره و تلاش برای حضور کمتر در مکان هایی که بودن در آنها در یک کشور جدید و غریبه خطرناک است .
- چند کلمه درباره ریسک...
اگر می خواهید سفر کنید نمی توانید ریسک نکنید. در هیچ مرحله ای از زندگی راهی وجود ندارد که بتوان با آن به طور 100 درصدی از هر خطری در امان بود. ریسک کردن هم جزوی از ماجراجویی است.
این یعنی وقتی شما به دل جاده می زنید، دیر یا زود شما را فریب می دهند یا خودتان را در یک موقعیت غیر منتظره می بینید. این برای همه ما اتفاق می افتد.
ریسک و خطر غیر قابل پیشگیری است. اما می تواند مدیریت شود. پس شما می توانید بیشتر در امان باشید.
مردم چگونه از اتفاقات دیگر کشورها خبردار می شوند؟ معمولا از طریق اخبار. این یک مشکل بزرگ است زیرا دنیای رسانه بسیار جانبدارانه است. اما به صورتی این جانبداری را انجام می دهد که شما متوجه نشوید.
اخبار معمولا اتفاقات غیر معمولی و منفی را گزارش می دهد. چیزهایی که اخبار به آنها اشاره می کند بسیار کم اتفاق می افتند. معنی کلمه ی " قابل انتشار" امروزه همین است.
اگر اخبار نشان دهنده ی اتفاقات واقعی جهان بود 99.9 درصد اخبار و گزارشات جهان اینگونه بود: " امروز در فلان جا هیچ اتفاق خطرناکی نیفتاد و همه زندگی عادی و بسیار خوبی داشتند."
اخبار باعث می شود که بقیه کشور ها بسیار ناامن تر ار آن چیزی که واقعا هستند به نظر برسند. در واقع طبق اطلاعاتی که اقتصاد دان Max Roser و روانشناس Steven Pinker به دست آورده اند، جهان دهه به دهه رو به امنیت بیشتر می رود.
البته این حرف به این معنی نیست که اتفاقات بد نمی افتند. بلکه نشان دهنده این است که اخبار معمولا چیزی که واقعا اتفاق می افتد را نشان نمی دهند.
اخبار جعلی را باور نکنید. راحت بگویم، هیچ وقتی از الان برای مسافرت امن تر نیست. پس با دانش جدیدی که یاد گرفتید و با اعتماد به نفس بالا از سفر خود لذت ببرید.
منبع: نادیا پرواز
بهترین رستوران های باکو
خرید طلا و جواهر ارزان قیمت بدون کارمزد
پیام صوتی، پنل پیام صوتی، ارسال پیامک صوتی، کمترین هزینه تبلیغات
تبادلات دوستانه!